Bugün çok sevdiğim ve örnek aldığım deneyimli Ebru öğretmenimiz; birinci sınıf velilerine ve mini mini birlere “hoş geldiniz” diye başlayan bir bilgilendirme ve uyum yazısı paylaşmış. Dikkatle okurken en sonunda da ‘’şimdi siz yazın bakalım; birinci sınıfa başladığınızda, okulda ilk gününüzle ilgili unutamadığınız bir anınız var mı?’’. Bir de çok hoş bir tavsiye de bulunmuş “öğretmenlerimizi çok da şey yapmadan mümkünse 😊’’ demiş. Ben de hemen çocukluğumun o güzel yıllarına yolculuk yaptım.
Benim gittiğim ilkokul evimizin sokağında bir okuldu. Anasıfını
da aynı okulda okudum. Aynı okulda okuyan ablalarımdan mı yoksa okula olan
aşinamdan mı bilmem ama okulun ilk gününde ablamların peşine takılarak annemsiz
ve babamsız okula gittim. Ablamlar arkadaşlarını görüp yanımdan ayrıldıklarını
çok iyi hatırlıyorum. Ben kocaman okulun bahçesinde tek başıma kala kaldım. Şu
anda eğitim dünyasının sık sık bahsettiği problem çözme yeteneğimi kullanarak
anasınıfımın yanındaki sınıfa girdim. Sınıfta sadece öğrenciler ve yanlarındaki
ebeveynleri vardı. Öğretmen masasının önündeki sırayı en güvenilir yer olduğunu
düşünmüş olsam gerek ki gidip oraya oturdum. Öngörülü bir çocukmuşum çünkü 5
yıl boyumun kısalığından hep en ön sıraya oturdum. :)
Sıramda oturup öğretmeni beklerken yanıma bir arkadaşım
ve annesi geldi. Annesi; ‘’Bu kız Aslıhan, senin anasınıfından arkadaşın, Aslıhan
sana emanet, ben işe gidiyorum.’’ dedi ve gitti. 😊
Ve ben o küçük, kara, kuru kızla sekiz sene aynı sırada oturdum. Arkadaşımla dostluğumuz
yirmiyedi yıldır devem ediyor. Çocuklarımız oldu ve ala aynı soruyu birbirimize
sorup gülüyoruz, “Sen yedi yaşındaki bir çocuğu başka yedi yaşındaki bir çocuğa
emanet eder misin?
Yarın
okulun ilk günü ve okulun ilk günü için veli toplantıları düzenliyoruz, veli
bilgilendirme bültenleri hazırlıyoruz ve çocuklarımıza karşı tutum ve
davranışlar konusunda velilerimize destek veriyoruz.
Öğretmenlerimize okulu çekici kılmak için; sınıfları süsledik,
küçük sürprizler, sevecekleri oyunlar ve ilgilerini çekecek masallar
hazırladık.
Çocukluğumdaki ilk günümü hatırlayınca, Ebru öğretmenimin
dediği gibi ‘’Nasılsa onlar bir yolunu bulur’’ yeter ki biz ebeveynler, yöneticiler,
öğretmenler… rutinleri bozmayalım.
Okula ilk başlayan tüm çocuklarımızın yanında elini sıkıca
tutan güvendikleri, sevdikleri olması dileğiyle….
Yorumlar
Yorum Gönder