Sen gideli 1 ay, Karacam geleli 48 ay oldu. Sizle ilgili hayallerim vardı. Bize bıyık altı gösterdiğin sevgiyi, Karacaya daha çok göstereceğini, onun elinden tutup parka götüreceğini, en çok da onunla oturup sohbet edeceğini hayal edip kurdum. Yaşamadan, yaşatmadan gittin diyemem ama hayallerim eksik kaldı. Eksik olmak, beklemek, umut etmek, güçlü olmak ve en çok da minnet etmemeyi beynime ve kalbime yazarak gittin. Biliyorum zamanla daha çok özleyecem ve yarım kalmışlığı iliklerime kadar hissedeceğim. Ama seni aktarmam gereken Karacama tek tek öğreteceğim. Gönlü bol, eli açık, ihtiyaç sahibi olan her kimse gözeten ve en çok da minnet etmeyi sevmeyen bir dedesi olduğunu hergün anlatacam. Anlatmakla kalmayıp sana benzeyen özelliklerimle de seni yaşatacam.
Karacaya her bayram bu resminizi gösterecem. Dedenle bayramda çekildiğiniz son fotoğrafınız diyecem. Ve seni anlatmaya devam edecem...
Yorumlar
Yorum Gönder